مالکیت مدیریتی ، یکی از مکانیزم های داخلی حاکمیت شرکتی است که موجب کاهش تضاد منافع بین مدیران و سهامداران و درنتیجه برای شرکت ایجاد ارزش خواهد کرد.
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
مطالعات مختلف نشان می‌دهد، چنانچه مدیران سهامداران شرکت خود نیز باشند انگیزه آنان برای نظارت بیشتر می‌شود؛ زیرا هرچه سهم مالکیت مدیر بیشتر باشد برای افزایش ارزش شرکت بیشتر تلاش می‌کند. زمانی که مدیر مالک صد درصد سهام شرکت است، هزینه‌های نمایندگی سهامداران صفر می‌شود و یک رابطه مثبت بین هزینه‌های نمایندگی سهامداران و جداسازی مالکیت از کنترل به وجود می‌آید؛ اما وقتی درصد مالکیت مدیران به زیر صد درصد می‌رسد سهم مالکیت سهامداران به‌طور نسبی بین آن‌ها پخش می‌شود در این شرایط مدیر بیشترین انگیزه برای از زیر کار شانه خالی کردن و یا مصرف عایدات اضافی را دارد.
با افزایش سهم مدیر از مالکیت شرکت تضاد منافع بین سهامداران و همچنین مشکلات نمایندگی و هزینه‌های مرتبط با آن ازجمله حسابرسی مستقل کاهش می‌یابد؛ زیرا مدیری که خود از سهامداران شرکت است برای حفاظت از منابع شرکت انگیزه بیشتری دارد.
تعریف عملیاتی متغیر مالکیت مدیریتی:
فلوراکیس (2014 ) و نمازی و کرمانی (1390) مالکیت مدیریتی را به شکل زیر اندازه گیری کرده اند :
مالکیت مدیریتی از در صد مالکیت اعضای هیئت‌مدیره به دست می‌آید.
منابع:
نمازی و کرمانی(1390) در مقاله تاثیر ساختار مالکیت بر عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ، بررسی های حسابداری و حسابرسی.
Chris Florackis , Angelos Kanas , Alexandros Kostakis , Dividend Pol-icy, ManagerialOwnership and Debt Financing: A Non-Parametric Perspective, European Journal ofOperational Research (2014), doi
مقاله لاتین در پیوست مقاله است و مقاله فارسی جز مجموعه مقالات فارسی در سایت می باشد.
تهیه کننده: دکتر اکرم تفتیان ، نازنین حشمتی
سایر خدمات تیم
در صورت علاقه مندی به یادگیری کامل مبحث تعاریف متغیر ها جهت پیش ثبت نام و یا شرکت در دوره ها کلیک کنید.
در صورتی که به مشاوره پیرامون موضوع فوق علاقه دارید کلیک کنید...
ثبت نام و عضویت میز کار
